บทที่ 122: กลับไปที่ปราสาท

หลังจากกองทหารจากเมืองหลวงได้พักผ่อนครู่หนึ่ง พวกเขาก็นำตัวเชลยขึ้นรถม้าแล้วมุ่งหน้ากลับ ลอเรลนั่งอยู่บนหลังม้าของอดอล์ฟกับเขา เอนกายพิงร่างแกร่งเมื่ออดอล์ฟไม่ยอมให้เธอห่างกาย เชเซลส่งยิ้มขบขันและขอบคุณให้เขา แต่อดอล์ฟทำได้เพียงยิ้มตอบ กดจูบแผ่วเบาลงบนศีรษะของลอเรลซ้ำๆ

การเดินทางกลับปราสาทนั้นยาวนาน...