บทที่ 168: เลดี้นิมูเอะ

เช้าวันต่อมา บาซิลพยายามจดจ่ออยู่กับเส้นทางเบื้องหน้า ไม่ว่ากลิ่นกายของนิมูเอจะดูเหมือนครอบงำประสาทสัมผัสและทำให้เขามึนเมาด้วยความต้องการและแรงปรารถนาเพียงใดก็ตาม หล่อนมีกลิ่นเหมือนดอกไม้แรกแย้ม ดินชุ่มน้ำฝน และกลิ่นขนมปังหอมหวานจางๆ เป็นกลิ่นที่ดึงความสนใจ ปลอบประโลม และชวนให้คลั่ง

หมาป่าในตัวเขาคำ...