บทที่ 52: ทำเครื่องหมาย

อดอล์ฟไม่เคยรู้มาก่อนว่าการจูบลอเรลจะส่งผลต่อเขาเช่นนี้ ความร้อนรุ่มแล่นพล่านไปทั่วร่าง ความต้องการที่จะตีตราเธอแทบจะท่วมท้น แต่เขาก็ยับยั้งชั่งใจ ถอยกลับมาก่อนที่จะเคลิบเคลิ้มไปกับกลิ่นกายของเธอ

“ข้า… ไม่อยากตีตราเจ้าทั้งที่ประตูเปิดอยู่”

ลอเรลหอบหายใจ ดวงตาเบิกกว้างขณะถอยห่างจากเขา ใบหน้าเธอแดงก่ำ...