บทที่ 60: ระหว่างพ่อกับลูกชาย

อดอล์ฟจุมพิตแก้มของเธอก่อนจะลุกขึ้นยืนและยื่นมือให้

“นี่ก็ดึกแล้วนะ ที่รัก ให้ข้าไปส่งเจ้ากลับห้องเถอะ”

เธอพยักหน้าแล้วจับมือเขา อบอุ่นและปลาบปลื้มใจ อากาศเย็นยามค่ำคืนกลับให้ความรู้สึกอบอุ่นรอบกายพวกเขาทั้งสอง อบอุ่นและโรแมนติก แสงจันทร์ที่สาดส่องผ่านหน้าต่างทรงสูงเติมเต็มค่ำคืนด้วยบรรยากาศที่ทำให้...