บทที่ 18

เล็กซี่

หลังจากลูเธอร์ดึงฉันออกมาจากเอเดน ฉันก็สงบสติอารมณ์ลงได้เร็วมาก ดวงตาของฉันกลับมาเป็นปกติแล้วตอนที่เราเข้าไปในร้านกาแฟ การอยู่ใกล้ลูเธอร์มันทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ฉันไม่รู้สึกโกรธอีกแล้ว ทันทีที่ฉันเห็นหน้าลูเธอร์ ความโกรธทั้งหมดก็มลายหายไป จนถึงตอนนี้ลูเธอร์ก็ยังไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ