บทที่ 22

เล็กซี่

อาร์โกสเงยหน้าขึ้นแล้วเห่าเบาๆ ฉันหัวเราะ “ฉันไม่ยักรู้ว่านายเห่าเป็นด้วย” หมาป่าอีกสองตัวเดินเข้ามาแล้วยืนข้างอาร์โกส “พวกนี้คงเป็นเพื่อนนายสินะ” ฉันยื่นมือไปหาตัวที่มีขนสีแทน “ขอฉันดูหน่อยได้ไหม? ฉันแค่อยากแน่ใจว่านายไม่เจ็บตรงไหน” มันนั่งลงแล้วเงยหน้าขึ้น ฉันตรวจดูมันแล้วก็เห็นว่ามันไม่เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ