บทที่ 28

ฉันรู้สึกเหมือนรับอะไรไม่ไหวอีกแล้ว สมองฉันมันหนักอึ้งไปหมดจนแทบจะละลายไหลออกมาทางหู ฉันทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับสิ่งที่พวกผู้อาวุโสพูด ฉันไม่ได้รู้จักพวกเขาทุกคน แต่ฉันรู้จักสแตนดิชและฉันไว้ใจเขา และดูเหมือนไม่มีใครเลยที่คิดว่านี่เป็นเรื่องตลก ทุกคนดูจริงจังมาก เหมือนเป็นเรื่องคอขาดบา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ