บทที่ 65

เล็กซี่

ฉันปล่อยใจล่องลอยไปตามเสียงที่ได้ยินในฝันขณะที่เสียงปลอบโยนอันอ่อนโยนของคริสตินค่อยๆ เลือนหายไป สิ่งต่อมาที่ฉันรับรู้คือฉันไม่ได้อยู่ในห้องทำงานของคริสตินอีกต่อไป แต่กลับอยู่ในทุ่งดอกไม้อันสวยงามที่โอบล้อมด้วยผืนป่า ฉันควรจะกลัวแต่กลับไม่เลย ฉันรู้สึกสงบใจ แสงแดดสาดส่องลงมาบนตัวฉัน อบอุ่นผิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ