บทที่ 1081 ปล่อยฉัน

ในที่สุดก็ถึงเที่ยงคืน แต่ทันใดนั้นฝนก็เริ่มตกหนักข้างนอก

หยดฝนกระทบหน้าต่างและลมพัดกิ่งไม้สั่นไหว

เซซิเลียมองนาฬิกาบนผนัง มันเป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว คิดว่าดาริลน่าจะหลับไปแล้ว

ดังนั้นในอีกวินาทีถัดมา เซซิเลียกระโดดลงจากเตียงด้วยความตื่นเต้นเพื่อไปหาอะไรกินข้างล่าง

เซซิเลียกลัวว่าจะปลุกดาริล จึงเด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ