บทที่ 1305 ตำหนิตนเอง

โถงทางเดินของโรงพยาบาลเย็นเยียบและเงียบสงัด โบนั่งยองๆ พิงกำแพง เรนีย์นั่งบนม้านั่งน้ำตาไหลอาบแก้ม ส่วนเซซิเลียยืนอยู่ในโถงทางเดิน ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล

เซราฟินาถูกส่งตัวมาโดยไม่รู้สึกตัว และตอนนี้อยู่ในห้องผ่าตัด เซซิเลียสังหรณ์ใจไม่ดีแต่ไม่กล้าพูดออกมา จึงอยู่กับครอบครัวเพื่อรอคอย

ทันใดนั้น ...