บทที่ 16

"คุณคะ ฉันไม่รู้จักคุณค่ะ คุณคงจำคนผิดแล้วล่ะค่ะ" ซูซานแสร้งทำเป็นจำเซบไม่ได้

ดวงตาของเซบจับจ้องไปที่ดวงตาของเธอ นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง

ซูซานรู้สึกได้ว่าสายตาของเขามันเสียดแทงราวกับใบมีดโกน

ทันใดนั้น ภาพความทรงจำเกี่ยวกับค่ำคืนที่พวกเขาอยู่ด้วยกันก็ผุดขึ้นมาในหัว ทำให้เธอหน้าแดงก่ำ

"คุณจะจำผมไม่ได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ