บทที่ 344 ภูมิคุ้มกัน

ซูซานอยากจะผลักเซบออกไป แต่แขนของเขาล็อกแน่นรอบเอวของเธอเหมือนคีม ทำให้เธอขยับตัวไม่ได้เลย

ตอนนั้นเองที่เธอสังเกตเห็นคิ้วของเซบขมวดเข้าหากัน และดวงตาของเขาดูเหมือนกำลังต่อสู้กับบางอย่าง

ซูซานอดไม่ได้ที่จะหงุดหงิดขึ้นมา การกอดเธอมันลำบากขนาดนั้นเลยเหรอ? ถ้าเป็นอย่างนั้น ทำไมเขายังต้องเกาะเธออยู่?

...