บทที่ 384 ฝุ่นตกตะกอน

หลังจากที่ซินเธียพูดจบ เธอก็หันสายตาไปที่เซบที่ยืนอยู่ข้างเตียงโรงพยาบาล

เซบจับมือของซินเธียไว้แน่น และเธอยิ้มอย่างมีความสุข

"เซบ, ฉันจะไปแล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะ" ซินเธียพูดจบก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม และเธอก็หลับตาลง

"ซินเธีย," เซบกระซิบ แต่เธอไม่ได้ยินเขาอีกแล้ว

เซบรู้สึกเหมือ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ