บทที่ 45 การแสดง

"ในเมื่อเรากำลังแสดงละคร เราก็ต้องเล่นตามบทให้ดี อีกอย่าง เธอก็โตแล้วนะ ถึงเวลาหยุดทำให้แม่เป็นห่วงได้แล้ว" เซบพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ได้ยินแบบนี้ ซูซานก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น เธอเย้ยตัวเองในใจแต่ก็ยังตอบกลับอย่างสงบ "ขอบคุณที่ใส่ใจนะ"

ความจริงแล้ว ความห่วงใยและความรักที่เซบแสดงออกมาก่อนหน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ