บทที่ 61 น้ำตา

ซูซานก้าวออกจากร้านกาแฟ ทั้งที่ปกติแล้วเธอเข้มแข็งมาก แต่ครั้งนี้เธอไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้

เธอพยายามเงยหน้ามองท้องฟ้าอีกครั้ง แต่มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย น้ำตาของเธอยังคงไหลไม่หยุด

ซินเธียอาจดูบอบบาง แต่เธอใจร้ายมาก ตั้งแต่แรกซูซานไม่เคยมีโอกาสเลย

ซูซานเดินเตร็ดเตร่ใต้แดดจ้า เหงื่อออกชุ่มไปทั้งตัว...