ถ้าคุณไปเราก็เสร็จแล้ว

"อย่าพูดอะไรอีก" เอวันเดอร์คำราม

ร่มเงาของต้นวิลโลว์มืดครึ้มลงจนฉันแทบมองไม่เห็นดวงตาของเขาที่ทอประกายในแสงจันทร์สลัวซึ่งลอดผ่านหมู่ใบไม้ เขาก้าวเข้ามาหาฉัน พยายามจะลดระยะห่างระหว่างเราลงอีกครั้ง

"เราต้องทำนะ เธอไม่ต้องการแบบนี้"

"เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้าต้องการอะไร"

"งั้นก็บอกฉันสิ" ฉันพูดแทรก ลมหายใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ