145.โอลิเวีย

“ที่รัก ได้เวลากินยาแล้วนะ” เสียงของแจสเปอร์ดึงฉันออกจากสวนผลไม้ ฉุดกระชากฉันกลับมาสู่ปัจจุบัน

เป็นเวลาสองสามวันแล้วตั้งแต่ฉันพยายามจะฆ่าตัวตาย และตั้งแต่นั้นมา แจสเปอร์ก็แทบจะไม่เคยห่างฉันเลย แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในห้องกับฉัน ฉันก็ยังได้ยินเสียงเขาอยู่รอบๆ บ้าน ทำงาน อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่...