201.โอลิเวีย - ความอัปยศอดสอง

ทุกครั้งที่รูเบนอ้าปากพูด มันยิ่งทำให้เรื่องมันแย่ลง ทำไมเขาต้องชอบคิดไปเองผิดๆ ด้วยวะ

เสียงฝีเท้าหนักๆ เดินเข้ามาแล้วหยุดอยู่ข้างฉัน ฉิบหาย ถ้าเมื่อกี้ว่าซวยหนักแล้ว ตอนนี้ยิ่งซวยกว่าเดิมอีก

นิ้วแข็งแรงบีบหน้าฉัน “ลืมตาเหี้ยๆ ของมึงซะ” ฉันทำตามแล้วสบตากับไทสัน “ไม่ว่าจะให้โอกาสมึงกี่ครั้ง มึงมันก็ย...