บทที่ 288 - ความลังเล

ซินแคลร์

ผมถอนหายใจ นั่งลงบนเตียงข้างๆ เมทของผม มองเธออย่างมีความหมายขณะตามใจเธอ เธอคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดนาฬิกาจับเวลาอย่างกระตือรือร้น มืออีกข้างไม่ยอมละจากหน้าท้องเลย

"โอเค" เธอพึมพำ มองลงไปที่ตัวเอง "เอ่อ... อาการเจ็บท้องครั้งนี้มันเพิ่งจะหายไปสักพักแล้ว" เธอมองหน้าผม "เราควรรอให้มันเริ่มเจ็บ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ