บทที่ 93

หลังจากแซคออกไป เราก็นั่งกันเงียบๆ พอผ่านไปชั่วโมงแรก ฉันเห็นเธอขยับตัวและกำลังจะตื่น ฉันเลยเดินเข้าไปดูอาการเธอ แล้วเธอก็ลืมตาขึ้นมาเห็นพวกเรา เธอเริ่มร้องไห้

"นี่ ไม่เป็นไรนะ เกรย์สันอยู่นี่แล้ว" ฉันพูด "ฉันจะให้พวกเธอสองคนอยู่ด้วยกันที่นี่ ส่วนฉันจะกลับบ้านไปเอาของใช้มาให้เธอกับเกรย์สัน โอเคไหม"...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ