บทที่ 139: ขนมหวาน

เอดริก

คืนนั้นผมนอนหลับไปข้างๆ โมอาน่าพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ บนใบหน้า ถึงแม้ว่างานเริ่มต้นด้วยความไม่พอใจจากนักข่าว แต่การได้ดูโชว์ตลกกับโมอาน่าก็ทำให้มันคุ้มค่าแล้ว แม้ว่าเวลาที่ได้อยู่ในงานจะสั้น แต่มันก็ทำให้ทุกอย่างคุ้มค่า แม้ว่าผมจะต้องทนอยู่กับคนที่ผมเกลียดเข้าไส้ก็ตาม

การเรียกตัวเองว่าเป็นหนึ...