บทที่ 153: โอลิเวีย

โมอาน่า

หลังจากที่ฉันกับเอลลาทานอาหารเช้าด้วยกันเสร็จ เราก็ออกไปฝึกซ้อมกัน ฉันส่งเธอที่ศูนย์ฝึกก่อนที่จะไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเพื่ออาสาช่วยโซเฟียสักสองสามชั่วโมง

ตั้งแต่เอลลาบอกว่าอยากเรียกฉันว่าแม่ ใจฉันก็เต้นไม่หยุดเลย รู้สึกทั้งกังวลและดีใจในเวลาเดียวกัน ฉันเคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน แต่ไม่เคย...