บทที่ 186: ดักหนู

โมอานา

“ไม่ต้องห่วงนะ พวกเธอสองคน” เคลลี่พูดพลางหันกลับมามองเรา ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวและน่ากลัว ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้กินหรือหลับมาเป็นวันหรืออาจจะเป็นสัปดาห์ “ฉันจะพาพวกเธอไปไกลแสนไกล และฉันจะทำให้แน่ใจว่าเอดริกจะไม่มีวันหาพวกเธอเจอ”

“ค-เคลลี่?” ฉันร้องออกมาเบา ๆ ฉันพยายามเปิดประตูรถอีก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ