บทที่ 30: ปัญหาการประชาสัมพันธ์

โมอาน่า

เมื่อฉันตื่นขึ้นในเช้าวันถัดมา พบว่าแสงแดดสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง เอ็ดดริกก็หายไปแล้ว ฉันหาวและนั่งขึ้นก่อนจะโยนผ้าห่มออกจากตัวแล้วแกว่งขาลงจากเตียงและยืนขึ้น

เอลล่าตื่นเต็มตาแล้วเมื่อฉันออกจากห้อง ในความเป็นจริง ดูเหมือนว่าเหล่าคนรับใช้คนอื่นๆ ก็เช่นกัน ทุกคนยืนอยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยตาที...