บทที่ 32: หวานเหมือนน้ำตาล

โมอานา

เด็กๆ ทั้งหมดเริ่มส่งเสียงเชียร์ทันทีที่เอริคตกลงว่าจะอยู่ต่ออีกหน่อยเพื่อที่เราจะได้ทำคุกกี้กัน ฉันยกสายตาขึ้นจากคลาร่าไปเห็นอัลฟ่ามหาเศรษฐียืนอยู่ตรงหน้าฉัน แต่เขาไม่ได้มองฉัน เขามองเด็กๆ

พวกเราทั้งหมดเดินลงไปที่ห้องครัว ฉันเดินตามหลังกลุ่มยังคงอยู่ในอาการตกตะลึงพยายามทำความเข้าใจกับการเป...