บทที่ 47: ความเมตตาลับ

โมอานา

"ตื่นได้แล้ว โมอานา! ตื่นสิ!"

ฉันตื่นขึ้นมาในเช้าวันถัดมาเพราะเสียงของเอลล่าและความรู้สึกของเตียงที่สั่นไหวใต้ตัวฉัน แสงแดดส่องเข้ามาทางหน้าต่างอย่างจ้า และข้างนอกฉันได้ยินเสียงของเมืองที่คึกคักอยู่ด้านล่าง ฉันได้ยินเสียงดนตรีจากที่ไกลๆ ฉันลืมสนิทไปเลย วันนี้มีงานที่สวนสาธารณะข้ามถนน และเอล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ