บทที่ 2

"ฉันไม่ได้ร้องไห้" อีวายกหัวขึ้นอย่างดื้อดึง พยายามกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลออกมา ทำเป็นใจเย็น

"อย่าทำเรื่องโง่แบบนี้อีก" เอเดรียนพูดเย็นชา พาเธอไปที่ห้องน้ำก่อนจะเดินออกไป

อีวาก้มหน้าลง หลังจากเอเดรียนออกไป เธอค่อยๆ เงยหน้าขึ้นและเช็ดน้ำตาบนใบหน้าเบาๆ

ครู่ต่อมา เธอล็อกประตูห้องน้ำและหยิบรายงานการตั้งครรภ์ออกมาจากกระเป๋า

รายงานถูกฝนชะล้างจนตัวอักษรเบลอไปหมด

เธอเคยตั้งใจจะบอกเขาเป็นเซอร์ไพรส์ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่จำเป็นเลย

หลังจากเป็นภรรยาของเอเดรียนมาเป็นเวลาสองปี อีวารู้ดีว่าเขาเป็นคนที่ไม่เคยห่างจากโทรศัพท์เลย

เขาคงไม่เบื่อขนาดเรียกเธอมาแล้วส่งเธอกลับไปอีก

ต้องมีใครสักคนเอาโทรศัพท์ของเขาไปส่งข้อความเพื่อทำให้เธอเป็นตัวตลกแน่ๆ

บางทีในขณะที่เธอยืนถือร่มรออยู่ข้างล่าง อาจมีคนกลุ่มหนึ่งข้างบนหัวเราะเยาะเธออยู่ก็ได้

อีวามองรายงานอยู่นาน แล้วหัวเราะเยาะตัวเองและค่อยๆ ฉีกมันออก

ครึ่งชั่วโมงต่อมา อีวาเดินออกจากห้องน้ำด้วยความสงบ

เอเดรียนนั่งอยู่บนโซฟา ขายาวของเขาวางอยู่บนพื้น ข้างหน้าเขามีแล็ปท็อป และเขาดูเหมือนจะกำลังทำงานอยู่

เมื่อเห็นเธอออกมา เขาชี้ไปที่ชามซุปบำรุงข้างตัว

"ดื่มซะ"

"ค่ะ" อีวาเดินไปหยิบซุปขึ้นมา แต่ไม่ได้ดื่มทันที เธอคิดอะไรบางอย่างและเรียกชื่อเขา "เอเดรียน"

"มีอะไรเหรอ" น้ำเสียงของเขาเย็นชา และเขาไม่ได้ยกสายตาขึ้นจากหน้าจอเลย

อีวามองดูเส้นหน้ารูปทรงของเอเดรียนและขากรรไกรของเขา ริมฝีปากซีดเล็กน้อยของเธอขยับ

เอเดรียนเริ่มรำคาญและในที่สุดก็เงยหน้าขึ้นมองตาเธอ

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ผิวของอีวากลายเป็นสีชมพู ริมฝีปากของเธอไม่ซีดเหมือนก่อนหน้านี้ แต่บางทีเพราะเธออยู่กลางฝน ทำให้เธอดูป่วยนิดหน่อย ทำให้เธอดูน่ารักและเปราะบาง

เพียงแค่หนึ่งมอง เอเดรียนก็รู้สึกต้องการขึ้นมาทันที

อีวาอยู่ในความคิดของตัวเอง ไม่ได้สนใจอารมณ์ของเอเดรียน เธอแค่เตรียมคำพูดที่อยากจะพูด

เมื่อเธอรวบรวมความกล้าพูด "คุณ..."

อีวาเพิ่งเริ่มพูด เอเดรียนก็เหมือนจะควบคุมตัวเองไม่ได้ จับคางเธอและจูบเธอ

นิ้วหยาบของเขาทำให้ผิวขาวของเธอแดงขึ้นทันที

ลมหายใจของเขาร้อนเหมือนไฟ อีวารู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออกจากจูบของเขา เพียงเมื่อเธออยากจะผลักเขาออก โทรศัพท์บนโต๊ะก็ดังขึ้น

คนที่อยู่บนตัวเธอหยุดทันที ความต้องการของเขาหายไปในพริบตา ครู่ต่อมา เอเดรียนถอนตัวออกเบาๆ และจูบริมฝีปากเธอด้วยความต้องการที่ยังคงเหลืออยู่ เสียงของเขาแหบพร่า

"ดื่มซุปแล้วเข้านอนเถอะ" จากนั้น เอเดรียนลุกขึ้นและหยิบโทรศัพท์ออกไปข้างนอก

เขาไปโทรศัพท์ ปิดประตูกระจกของระเบียงหลังเขา

อีวานั่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลุกขึ้น แทนที่จะไปที่ห้องนอน เธอเดินไปที่ระเบียง

ประตูกระจกปิดแค่ครึ่งเดียว เสียงต่ำของเอเดรียนลอยเข้ามาพร้อมลมเย็น

"ฉันจะไม่ไปไหน"

"อย่าคิดมากนะ หลับซะ"

เสียงของเขาอ่อนโยนเหมือนลม แต่ต่อหน้าเธอ เขาไม่เคยอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน

อีวายืนฟังอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหัวเราะเบาๆ

ดังนั้น เขาก็สามารถอ่อนโยนได้เหมือนกัน

เธอหันไปและเดินเข้าไปในห้องนอน นั่งเงียบๆ ข้างเตียง

ในความเป็นจริง การแต่งงานของพวกเขาเป็นความผิดพลาดตั้งแต่แรก มันเป็นแค่การทำธุรกิจ

สองปีที่แล้ว ครอบครัวแฮนเซ่นล้มละลาย ในชั่วข้ามคืน เธอตกจากที่สูง กลายเป็นขี้ปากของทุกคนในนิวยอร์ก

ครอบครัวแฮนเซ่นเคยมีชื่อเสียงมาก ทำให้มีศัตรูมากมาย และหลังจากที่พวกเขาล้มละลาย คนมากมายต้องการเห็นพวกเขาถูกเหยียดหยาม

กลุ่มผู้ชายบางคน ด้วยเจตนาที่จะเหยียดหยาม ถึงกับเสนอราคาลับๆ ให้เอวาใช้ร่างกายชดใช้หนี้

ในช่วงเวลาที่ต่ำสุดและน่าอับอายที่สุด เอเดรียนกลับมา

เขาจัดการกับคนที่เสนอราคา ทำให้พวกเขาต้องจ่ายราคาแพง เขาชำระหนี้ของครอบครัวแฮนเซ่น แล้วบอกเธอว่า "เรามาหมั้นกันเถอะ"

เอวามองเขาด้วยความตกใจ

"ไม่ต้องห่วง มันแค่การหมั้นปลอม คุณยายป่วยและเธอชอบเธอมาก เราจะหมั้นปลอมเพื่อทำให้เธอมีความสุข และฉันจะช่วยเธอฟื้นฟูครอบครัวแฮนเซ่น"

ดังนั้นมันเป็นการหมั้นปลอม แค่เพื่อทำให้คุณยายของเขามีความสุข เขาไม่ได้ชอบเธอเลย

แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยอมรับ

เธอรู้ว่าเขาไม่มีความรู้สึกต่อเธอ แต่เธอก็ยังตกหลุมรักเขา

หลังจากหมั้น เอวารู้สึกอึดอัด

ทั้งสองเติบโตมาด้วยกัน แต่พวกเขาเคยเป็นเพื่อนกัน การหมั้นทันทีทำให้เอวารู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก

แต่เอเดรียนกลับดูเป็นธรรมชาติ พาเธอไปงานเลี้ยงและงานต่างๆ หนึ่งปีต่อมา เมื่ออาการของโนร่า แบล็ควูดแย่ลง พวกเขาแต่งงานกัน และเธอกลายเป็นที่อิจฉาของทุกคนในฐานะคุณนายแบล็ควูด

ทั้งเมืองพูดกันว่าเพื่อนสนิทตั้งแต่เด็กได้เจอกันอย่างมีความสุข

เอวาหัวเราะเบาๆ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้

น่าเสียดาย ไม่มีตอนจบที่มีความสุข มันเป็นแค่การทำธุรกิจที่ต่างฝ่ายต่างได้สิ่งที่ต้องการ

"เธอยังไม่นอนเหรอ?" เสียงของเอเดรียนดังขึ้นทันที

ทันใดนั้น ที่นั่งข้างๆ เอวาก็ยุบลง กลิ่นหอมเย็นๆ ของเอเดรียนล้อมรอบเธอ

"ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ"

เอวาไม่หันไป เธอเดาได้อยู่แล้วว่าเขาจะพูดอะไร

เอเดรียนพูดว่า "เรามาหย่ากันเถอะ"

ถึงแม้ว่าเธอจะเดาได้ แต่หัวใจของเอวาก็ยังเต้นแรง เธอพยายามควบคุมอารมณ์ พยายามทำตัวให้สงบ "เมื่อไหร่?"

เธอนอนอยู่ที่นั่น ใบหน้าเรียบเฉย เสียงของเธอมั่นคง ราวกับว่ากำลังพูดถึงเรื่องธรรมดา

ท่าทางของเธอทำให้เอเดรียนขมวดคิ้ว แต่เขายังพูดว่า "เร็วๆ นี้ หลังจากการผ่าตัดของโนร่า"

เอวาพยักหน้า "โอเค"

เอเดรียนถาม "แค่นี้เหรอ?"

ได้ยินดังนั้น เอวามองเขา "อะไร?"

เอเดรียนรู้สึกงงกับคำถามของเธอ แล้วหัวเราะเบาๆ อย่างไม่เต็มใจ

"ไม่มีอะไร เธอมันคนใจร้าย"

เอวาเป็นภรรยาของเขามาหลายปี แต่เธอกลับสงบเมื่อเขาพูดถึงการหย่า

เอาล่ะ การแต่งงานของพวกเขาเป็นการทำธุรกิจ ต่างฝ่ายต่างได้สิ่งที่ต้องการ

ถ้าไม่ใช่เพราะคุณยาย เธออาจจะห่างจากเขานานแล้ว

เอเดรียนรู้สึกไม่สบายใจกับความสงบของเอวา เขาพยายามกดความรู้สึกแปลกๆ นั้นและนอนข้างๆ เธอ ปิดตาลง

"เอเดรียน" เอวาเรียกเขาทันที

เอเดรียนลืมตาขึ้น มองเธอ ตาของเขาลึกและชัดเจนในแสงสลัว

"เธออยากพูดอะไรกับฉัน?" เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเร่งรีบ

เอวาสบตาเขา รู้สึกสับสน เขาคาดหวังอะไรอยู่หรือ? เขาหวังว่าเธอจะพยายามรักษาการแต่งงานนี้หรือ?