บทที่ 1038

"คุณยิ้มอย่างกับรู้อะไรดีนักหนาทำไมกัน" เอลิซาเบธพูดอย่างไม่พอใจ แล้วหันหลังเดินออกไป

อเล็กซานเดอร์มองตามร่างของเอลิซาเบธที่กำลังเดินจากไป รอยยิ้มบางๆ ปรากฏบนริมฝีปากของเขา

นอกห้องผู้ป่วย เอลิซาเบธรู้สึกถึงความอึดอัดที่ก่อตัวขึ้นในอก

เธอเหลียวกลับไปมองและอดไม่ได้ที่จะเม้มปาก เขาเอาชนะเธอได้อีกแล้...