บทที่ 1097

เคียแรนอยากดูลิลาออกไปก่อนที่เขาจะออกไป

ลิลาเดินไปสองก้าวแล้วหันกลับมา

เคียแรนสวมเสื้อผ้าสีดำแบบลำลอง แสงไฟในโถงทางเดินของโรงแรมสลัว ร่างสูงของเขาแผ่ความลึกลับที่บรรยายไม่ถูก

ลิลาพยักหน้าและพูดว่า "ขอบคุณนะ"

เคียแรนเลิกคิ้ว "ยินดีครับ"

เขารู้ดีว่าลิลากำลังพูดถึงที่เขาทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของเธอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ