บทที่ 187

"เข้าใจแล้ว" เอลิซาเบธพูดเย็นชา พร้อมกับเม้มริมฝีปาก

ชายคนนั้นที่ดูประหม่า อ้อนวอน "ปล่อยผมไปเถอะ"

เอลิซาเบธยิ้มเยาะ "ไม่ใช่คุณหรอกเหรอที่ลักพาตัวฉัน? ฉันควรเป็นคนที่ต้องขอร้องคุณไม่ใช่เหรอ?"

ปากของชายคนนั้นกระตุก 'เธอกำลังเยาะเย้ยฉันเหรอ? เธอรู้ตัวไหมว่าเธอเป็นคนที่ถูกลักพาตัว?'

ด้วยความสิ้นหวั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ