บทที่ 338

ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้นแล้ว

เอลิซาเบธเหนื่อยจนแทบจะหมดแรง เธอพยักหน้าเบาๆ แล้วก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

ท้องฟ้าเริ่มเป็นสีขาว เอลิซาเบธหันกลับไปมองเห็นว่าอีไลจาห์นอนหลับสนิทไปแล้ว

เธอพยายามแกะเชือกออก แต่ทุกครั้งที่เธอคลายเชือก เธอเกือบจะล้มพร้อมกับเก้าอี้

แต่ที่เลวร้ายที่สุดคือเชือกพวกนี้มันแกะย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ