บทที่ 58

แล้วแม่ของเธอ อัลเลน รัสเซล ก็พูดขึ้นมา "เอสเม่ เจ้าโสมหายากนั่นหน้าตาเป็นยังไง? เอามาให้พวกเราเห็นกันหน่อย! ทุกคนโทรหาฉัน อยากเห็นมันกันหมด!"

เอสเม่ขยี้หน้าผาก รู้สึกหนักใจ นี่มันควบคุมไม่ได้แล้ว ตอนนี้จะทำยังไงดี?!

เธอปิดเสียงโทรศัพท์แล้วโยนมันทิ้งไป มองไปรอบๆ ห้องส่วนตัวที่ว่างเปล่า เธอจำได้ว่า...