บทที่ 967

ห้องประชุมเต็มไปด้วยผู้คนและเสียงดัง อเล็กซานเดอร์พูดอะไรบางอย่างที่ค่อยๆ เข้าถึงหูของอลิซาเบธ

อลิซาเบธอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเขา "อะไรนะ?"

อเล็กซานเดอร์เม้มริมฝีปากแน่น จับถ้วยในมือแน่นขึ้น รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย "เธอบอกว่าจะอยู่กับฉันนานอีกหน่อย พูดอีกครั้งได้ไหม?"

เขาอยากจะสัมผัสช่วงเวลานั้นอีก...