73.คุณควรหนีไปก่อนที่มันจะสายเกินไป

หล่อนวิ่งฝ่าป่าไป สายลมเย็นเยียบพัดจนแขนขาชาด้าน หล่อนคอยเหลียวมองข้ามไหล่กลับไปยังทิศทางที่วิ่งหนีมา หญิงสาวรู้สึกเหมือนมีใครบางคนตามหล่อนมาตั้งแต่ที่ออกจากตึกนั้น และหล่อนก็คิดถูก – ดวงตาสีเหลืองคู่หนึ่งจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของหล่อน ค่อยๆ ย่องตามมาจากในป่า

“มีใครอยู่ข้างนอกนั่นไหม” หล่อนตะโกนถา...