บทที่ 129

เจนนิเฟอร์

โรมิโอกับฉันมีความสุขกับอาหารกลางวันของเรา พลางชมวิวของลาสเวกัส ฉันรู้ว่าเราอยู่ในเมืองที่ร้อนแต่ฉันรักที่นี่ ฉันไม่คิดจะย้ายไปไหนเลย เว้นเสียแต่ว่าโรมิโอจะขอให้ฉันย้าย เมื่อพนักงานเสิร์ฟเดินมาพร้อมเมนูของหวาน ฉันรีบบอกโรมิโอว่า “ขอโทษนะคะโรมิโอ แต่ฉันไม่มีที่ว่างสำหรับของหวานแล้วล่ะค่ะ”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ