บทที่ 154

โรมิโอ

ผมรออีกชั่วโมงหนึ่งก่อนจะโทรหาลูคัสให้พาไปที่คุกใต้ดิน เราไปถึงที่นั่นแต่เซบาสเตียนยังหลับอยู่ ผมไม่มีเวลามาเล่นด้วยแบบนี้ ผมอยากกลับบ้านไปหาเจนนิเฟอร์ ผมเลยเริ่มตบหน้ามัน “ตื่นได้แล้ว ตื่นได้แล้ว เซบาสเตียน” ผมแกล้งพูด มันลืมตาแล้วเริ่มดิ้นรนกับเครื่องพันธนาการ “แกมีแต่จะเจ็บตัวเองเปล่าๆ” ผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ