บทที่ 198

โรมิโอ

เรากำลังยุ่งอยู่กับการแต่งตัว หรือควรจะพูดว่าผมกำลังดึงบ็อกเซอร์ขึ้นมาพอดีก็มีเสียงเคาะประตู คงเป็นอาหารเย็นของเราแน่ๆ เจนยังคงหาอะไรใส่ไม่ได้ “เดี๋ยวผมไปดูเอง ที่รัก” ผมเดินไปที่ประตู ลูคัสยืนถืออาหารเย็นของเราอยู่ตรงนั้น “เฟร็ดล่ะ?” “ผมให้เขากลับไปแล้ว ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณอีก” ผมมองเข้าไ...