บทที่ 206

โรมิโอ

เช้าวันต่อมา เราคงนอนกันถึงสิบเอ็ดโมง แต่ก็นั่นแหละ เราคงเข้านอนกันตอนตีสาม สิบเอ็ดโมงก็ถือว่าได้นอนเต็มแปดชั่วโมง เจนน์นอนอยู่ในอ้อมแขนผมขณะที่ผมลูบผมเธอ “วันนี้อยากทำอะไรเหรอ” “ทำอะไรน้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้” “ฟังดูเป็นแผนที่ดีเลยนะ บางทีอาจจะนอนเล่นริมสระ กอดกันบนเตียง?” “คิดเหมือนกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ