บทที่ 207

แบรด

ฉันเดินโซซัดโซเซไปรอบบ้านพร้อมขวดเบอร์เบินในมือที่แทบจะหลุดมืออยู่รอมร่อ ฉันอยากได้กุญแจ ต้องไปออฟฟิศ ฉันหากุญแจทั่วบ้านแต่ก็หาไม่เจอ ฉันโมโหจัดจนขว้างขวดเบอร์เบินข้ามห้องไปกระแทกกำแพง สิ่งเดียวที่ได้ยินคือเสียงขวดแตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และฉันคิดว่าเป็นฉันเองที่ตะโกนว่า “ไอ้เหี้ยเอ๊ย พว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ