บทที่ 218

เจนกับผมนอนกันทั้งวัน เราเหนื่อยมากจนผมไม่คิดว่าคืนนี้เราจะมีปัญหากับการนอนหลับเหมือนกัน แต่ท้องของผมนี่สิที่ปลุกผมขึ้นมา “เจน” ผมพูดพลางสัมผัสตัวเธอ มันเลยห้าโมงเย็นไปแล้ว เธอต้องกินอะไรสักหน่อย “อือ” “เราต้องลุกไปหาอะไรกินกันนะ” นั่นทำให้เธอสนใจ “กี่โมงแล้วคะ?” “เลยห้าโมงเย็นแล้ว” เธอเปิดตาแล้วมอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ