บทที่ 228

แบรด

ฉันไม่มีเวลามาเสวนากับไอ้พวกเพื่อนรักของฉันนี่หรอก “ฉันกำลังกินแซนด์วิชอยู่ ตาบอดรึไง?” ฉันถามพวกมัน “แกมาทำอะไรที่นี่?” ทอมถามฉัน “ซ่อนตัวอยู่ไง ไม่เห็นรึไง” “ทำไมต้องที่นี่ด้วย?” “ก็ฉันไม่คิดว่าจะมีใครมาตามหาฉันที่นี่นี่หว่า ใครเป็นคนหัวใสคิดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกล่ะ?” ฉันถามพวกมันอย่างประชดประช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ