บทที่ 232

โรมิโอ

หลังอาหารเช้า เราไปตลาดนัดกัน ผมรู้ว่าเจนต้องชอบมากแน่ๆ มันไม่ใช่แนวของผมเท่าไหร่ แต่ผมรู้ว่ามันเป็นแนวของเธอ สิ่งเดียวที่กวนใจผมคือผู้คน แต่มันก็ยังเงียบอยู่ ลูคัสกับเอไลจาห์อยู่กับเราตลอดเวลา เจนดูของสองสามอย่างแต่ไม่ได้ซื้ออะไรเลย จนกระทั่งเธอเจอร้านขายชุดร้านหนึ่ง เธอก็เหมือนขึ้นสวรรค์ชั้...