บทที่ 242

โรมิโอ

มันเป็นคืนก่อนวันลงมือครั้งใหญ่ตามแผน ฉันพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงเดี่ยว ข่มตาไม่ลงเลยสักนิด อยากให้เรื่องนี้มันจบๆ สิ้นๆ ไปเสียที รอต่อไปไม่ไหวแล้ว ก่อนที่ทุกคนจะลุกจากเตียงเสียอีก ฉันก็นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ดูภาพจากกล้องวงจรปิด ทุกคนกำลังหลับใหล มียามแค่ 4 คนที่ยังตื่น เดินตรวจตราอยู่ในบ้าน ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ