70.SILAS: การสนทนาในความมืด

ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ ขณะที่มือของลาร่าลูบไล้ขึ้นลงบนหน้าท้องของผม ผมชอบเวลาที่เธอลากนิ้วไปตามกล้ามหน้าท้องก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปยังแนววีเชฟแล้วไล่กลับขึ้นมาใหม่ เหงื่อบางๆ ยังคงเคลือบผิวของเรา ทำให้ผมขนลุกซู่เมื่อลมหายใจอุ่นๆ ของเธอรินรดกระทบผิว หัวใจของเราเต้นช้าลงแล้ว แต่ทุกครั้งที่ใจผมหวนนึกถึงสิ่งที...