บทที่ 31: การบันทึก

ผมยังคงยืนอยู่หน้าประตูห้องของเธอ น่าจะประมาณห้านาทีได้แล้วขณะที่พยายามตัดสินใจว่าจะทำอะไรดี สิ่งเดียวที่ผมคิดได้คือผมอยากเข้าไปในนั้นใจจะขาด อยากจะแสดงให้เธอเห็นว่าเธอทำแบบนี้กับผมไม่ได้

แต่ผมทำอย่างนั้นไม่ได้ ไม่สิ ผมต้องควบคุมตัวเองและเคารพการตัดสินใจของเธอ แม้ว่ามันจะผลักดันผมจนแทบจะทนไม่ไหว สิ...