บทที่ 38: ยึดมั่นแน่น

ลุค

ผมปล่อยข้อมือเธอแล้วคว้าต้นขาอุ้มเธอขึ้น ยืนขึ้นจากโซฟา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าในที่สุดเธอก็ตกลง

เธอกอดไหล่ผมไว้ กัดริมฝีปากตัวเองแล้วจ้องมองผมด้วยดวงตาสีฟ้ากลมโตอยากรู้อยากเห็นขณะที่ผมอุ้มเธอไปที่เตียง

พอถึงขอบเตียง ผมก็วางเธอลง เธอนั่งเอนหลังใช้มือยันที่นอนไว้ สายตาไล่มองร่างกายผมตอนที่ผมเตะรอ...