บทที่ 96: สัญญาของแอสเพน

ลูคกำลังถูไถตัวเองอยู่ระหว่างขาของฉัน ใบหน้าซุกไซ้อยู่กับซอกคอของฉัน เขาทำให้ฉันแทบบ้า ฉันรู้ว่าถ้าไม่หยุดเขา อีกไม่นานเขาก็จะเข้ามาในตัวฉัน

“เดี๋ยวก่อน...” ฉันพึมพำเสียงหอบ รู้สึกถึงแรงปรารถนาที่ลุกโชนตอบสนองการเคลื่อนไหวของเขา

“อย่าขออะไรแบบนั้นตอนนี้เลย” เขาพึมพำชิดผิวกายฉัน

“ถ้าคุณไม่หยุด เรา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ