บทที่ 103

ฉันไม่ได้วิ่งหนีไปไกลนักหลังจากได้ยินเสียงคำรามของเขา เพราะหลังจากนั้นทันที ฉันรู้สึกเหมือนพลังงานในร่างกายมันเหือดหายไปจนหมดสิ้น และพบว่าตัวเองกำลังโซซัดโซเซ สุดท้ายก็สะดุดขาตัวเองล้มลงกับพื้น

แรงกระแทกส่งผ่านไปทั่วร่าง ทุกอณูในร่างกายของฉันมันประท้วงการปะทะกะทันหันนั้น ร่างกายของฉันเหนื่อยล้าอยู่แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ