บทที่ 15

แคทเธอรีน

หลังจากคุยกับแชดอยู่สองสามคำ เราก็เริ่มวิ่งผ่านสวนสาธารณะ

เราวิ่งเคียงข้างกันไปในสวน แต่กลับมีความเงียบที่น่าอึดอัดคั่นกลางระหว่างเรา อากาศในฤดูหนาวนั้นทั้งเย็นและบาดผิว จนมองเห็นลมหายใจเป็นควันขาวเวลาเราผ่อนลมหายใจออก ต้นไม้รอบตัวเรายืนต้นสูงตระหง่านและดูสง่างาม กิ่งก้านของมันปกคลุมไปด้วย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ