หนังสือเล่มที่ 2 - บท 29

เธอเหนื่อยมากจนเผลอหลับไปทั้งที่แก่นกายของฉันยังอยู่ในตัวเธอ

ที่รักของฉันแบกรับภาระหนักอึ้งของโลกทั้งใบไว้บนบ่า เธอต้องการการพักผ่อนอย่างแท้จริง

ฉันพิงหลังกับโขดหินด้านหลัง เธอนั่งอยู่บนตักฉัน ใบหน้าซบอยู่กับไหล่ฉัน ฉันยังรู้สึกได้ถึงยอดถันของเธอที่แข็งเป็นไตเสียดสีกับผิวของฉัน หยดน้ำเกาะอยู่บนแผ่นห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ